KaramelaYedi
New member
Madagaskar'da yeni kurbağa türleri keşfedildi. Çiftleşme çağrıları araştırmacılara “Star Trek” serisinin sesini hatırlattığı için hayvanlar artık ünlü isimlere sahip oldu. Yani Archer, Picard ve tabii ki Kirk gibi bilim kurgu karakterlerinden.
Boyları üç santimetreden kısa, pek de renkli değiller; Boophis cinsi ağaç kurbağaları akustik açıdan hâlâ çok fazla ses çıkarıyor. Üremek isteyen erkekler dişilerin dikkatini çektiğinde vıraklamazlar, “neredeyse histerik bir şekilde ve yüksek frekansta” ıslık çalarlar. En azından uzmanlar burayı bu dünyanın dışında bir yer olarak tanımlıyor.
Gece Madagaskar'ın yağmur ormanlarında uluslararası bir araştırma grubuna “Star Trek” serisinin sesi hatırlatıldı. Braunschweig Teknik Üniversitesi'nden Miguel Vences ve Kopenhag Üniversitesi'nden Mark Scherz liderliğindeki ekibin artık “Omurgalı Zoolojisi” uzman dergisinde rapor ettiği gibi, yeni tanımlanan yedi tür buna göre adlandırıldı.
Şu andan itibaren, Mantellidae familyasından Madagaskar kurbağaları, kurgusal kaptanlar Kirk, Picard, Sisko, Janeway, Archer, Burnham ve Pike'ın ilgili teknik isimle Latince harflerle yazılmış isimlerini taşıyor. Örneğin Kirk, Boophis kirki olur; Bu türün kurbağaları Madagaskar'ın güneydeki ormanlık alanlarında diğer yedi türe göre daha yaygındır.
Yeni tanımla araştırmacılar, ağaçlarda ve genellikle akarsu ve nehirlerin yakınında yaşayan bu küçük, gece kurbağalarının daha önce gizemli olan krallığına artık taksonomik bir düzen getiriyorlar. Şu ana kadar Boophis cinsinin 80 kadar türü tanımlandı ve bir tanesinin birçok türden oluşan bir kompleks olduğu ortaya çıktığı için şimdi daha fazlası ekleniyor.
Zooloji ve evrimsel biyoloji alanında profesörlük yapan Vences, “Daha ayrıntılı araştırmalarımız bilinen bir türün – Boophis marojezensis – sekize çıkmasını sağladı” diye açıklıyor. Görsel veya morfolojik olarak türler çok benzer olacaktır. Uzman, “Ben de onları birbirinden ayıramıyorum” diyor. Ancak çiftleşme çağrıları çok spesifiktir.
Açıkça duyulabilen bu farklılıklar aslında DNA analizi kullanılarak genetik olarak doğrulanabilir. Ve yeni oluşturulan aile ağacında, Boophis kirki ana hattan nispeten erken ayrılıyor, Boophis picardi ise daha yeni bir gelişme gibi görünüyor. Bu iki tür coğrafi olarak komşudur ancak görünüşe göre yakından ilişkili değildir: B. picardi genetik olarak B. marojezensis'e çok benzemektedir ve bu tür artık daha kuzeydeki ormanlık alanlarda görülmektedir.
Bu sekiz türün soylarını oluşturup ayırmasına hangi mekanizmaların yol açtığı tam olarak belli değil: Olası bir senaryoyu anlatan Vences, “Muhtemelen kendi kendini güçlendiren bir süreçti” diyor: Bazı gruplar bir süreliğine farklı dağlarda izole edilmiş halde yaşayabilirdi , sonra biraz farklı bir şekilde aramaya başladılar ve tekrar iletişime geçtiklerinde artık birbirlerini gerçekten anlamıyorlar. “O zaman itibar farklılıkları artıyor. Biyoakustik farklılıklar türleşmede kesinlikle rol oynadı” diyor evrimci biyolog Vences.
Ekibin şu anda yayınladığı çalışma, çiftleşme mevsimi boyunca birkaç yılda toplanan verilere dayanıyor. Biyoçeşitlilik araştırması uzun bir süreç; bir şey keşfettiğinizde hemen isim veremezsiniz, ama her şeyi birbirinden ayırmanız gerekiyor, diye açıklıyor Vences ve gülerek ekliyor: “Siz de bu ağaç kurbağalarının kötü olduğunu düşünüyorsunuz. ”
Madagaskar yağmur ormanlarını araştırmak kulağa ne kadar heyecan verici gelse de ada, Hint Okyanusu'ndaki Mozambik'in doğu kıyısından yaklaşık 420 kilometre açıkta yer aldığından geziler yağmur mevsiminde yapılıyor. “Ağaçların yukarılarından bir yerden tuhaf bir ses, bir ıslık geldiğini hayal edin. Vences olağan prosedürü anlatırken, “Gece oldu, o kurbağayı bulup toplamak için yağmurda ağaçlara tırmanmanız, sonra tekrar aşağıya inmeniz gerekiyor” diyor. Dahası, etrafta dolaşan sadece amfibiler değil, aynı zamanda sinir bozucu sivrisinekler ve sülükler de var.
Vences, çoğu zaman sabırla beklemeniz, çağrı tekrar duyulana kadar el fenerini tekrar tekrar kapatmanız gerektiğini söylüyor. Ve bir yaprağın üzerinde oturan bir hayvan görebilirsiniz, bir diğeri alt tarafta saklanıyor ya da stipule üzerinde oturuyor olabilir: ama çağrı hangisinden geliyor? Zoolog, “Gerçekten emin olmak için boğaz mesanesinin hareket ettiğini görmeniz gerekir” diye vurguluyor.
Büyük gözler bu sevimli ağaç kurbağalarının karakteristik özelliğidir ancak sesleri onları özel kılmaktadır. Miguel Vences yakında tekrar Madagaskar'a gidecek ve oradaki işbirliği ortaklarıyla buluşacak. “Madagasy'li meslektaşlarımız bu ağaç kurbağalarının izini sürmek konusunda mükemmel.”
Ve eğer başka türlerin tanımlanması gerekiyorsa, şimdilik isim sıkıntısı yok: “Star Trek” evreninde, Yıldız Filosu kaptanları olsun ya da olmasın, isimleri daha sonra kullanılabilecek birkaç ünlü karakter var.
Bölüm başkanı olarak Sonja Kastilan kendini “bilgiye” adamıştır ve tıp ve yaşam bilimleri konularını takip etmektedir: AIDS evrimsel biyoloji ve genetik analizden kök hücrelere ve Zika'ya kadar.
Boyları üç santimetreden kısa, pek de renkli değiller; Boophis cinsi ağaç kurbağaları akustik açıdan hâlâ çok fazla ses çıkarıyor. Üremek isteyen erkekler dişilerin dikkatini çektiğinde vıraklamazlar, “neredeyse histerik bir şekilde ve yüksek frekansta” ıslık çalarlar. En azından uzmanlar burayı bu dünyanın dışında bir yer olarak tanımlıyor.
Gece Madagaskar'ın yağmur ormanlarında uluslararası bir araştırma grubuna “Star Trek” serisinin sesi hatırlatıldı. Braunschweig Teknik Üniversitesi'nden Miguel Vences ve Kopenhag Üniversitesi'nden Mark Scherz liderliğindeki ekibin artık “Omurgalı Zoolojisi” uzman dergisinde rapor ettiği gibi, yeni tanımlanan yedi tür buna göre adlandırıldı.
Şu andan itibaren, Mantellidae familyasından Madagaskar kurbağaları, kurgusal kaptanlar Kirk, Picard, Sisko, Janeway, Archer, Burnham ve Pike'ın ilgili teknik isimle Latince harflerle yazılmış isimlerini taşıyor. Örneğin Kirk, Boophis kirki olur; Bu türün kurbağaları Madagaskar'ın güneydeki ormanlık alanlarında diğer yedi türe göre daha yaygındır.
Yeni tanımla araştırmacılar, ağaçlarda ve genellikle akarsu ve nehirlerin yakınında yaşayan bu küçük, gece kurbağalarının daha önce gizemli olan krallığına artık taksonomik bir düzen getiriyorlar. Şu ana kadar Boophis cinsinin 80 kadar türü tanımlandı ve bir tanesinin birçok türden oluşan bir kompleks olduğu ortaya çıktığı için şimdi daha fazlası ekleniyor.
Zooloji ve evrimsel biyoloji alanında profesörlük yapan Vences, “Daha ayrıntılı araştırmalarımız bilinen bir türün – Boophis marojezensis – sekize çıkmasını sağladı” diye açıklıyor. Görsel veya morfolojik olarak türler çok benzer olacaktır. Uzman, “Ben de onları birbirinden ayıramıyorum” diyor. Ancak çiftleşme çağrıları çok spesifiktir.
Açıkça duyulabilen bu farklılıklar aslında DNA analizi kullanılarak genetik olarak doğrulanabilir. Ve yeni oluşturulan aile ağacında, Boophis kirki ana hattan nispeten erken ayrılıyor, Boophis picardi ise daha yeni bir gelişme gibi görünüyor. Bu iki tür coğrafi olarak komşudur ancak görünüşe göre yakından ilişkili değildir: B. picardi genetik olarak B. marojezensis'e çok benzemektedir ve bu tür artık daha kuzeydeki ormanlık alanlarda görülmektedir.
Bu sekiz türün soylarını oluşturup ayırmasına hangi mekanizmaların yol açtığı tam olarak belli değil: Olası bir senaryoyu anlatan Vences, “Muhtemelen kendi kendini güçlendiren bir süreçti” diyor: Bazı gruplar bir süreliğine farklı dağlarda izole edilmiş halde yaşayabilirdi , sonra biraz farklı bir şekilde aramaya başladılar ve tekrar iletişime geçtiklerinde artık birbirlerini gerçekten anlamıyorlar. “O zaman itibar farklılıkları artıyor. Biyoakustik farklılıklar türleşmede kesinlikle rol oynadı” diyor evrimci biyolog Vences.
Ekibin şu anda yayınladığı çalışma, çiftleşme mevsimi boyunca birkaç yılda toplanan verilere dayanıyor. Biyoçeşitlilik araştırması uzun bir süreç; bir şey keşfettiğinizde hemen isim veremezsiniz, ama her şeyi birbirinden ayırmanız gerekiyor, diye açıklıyor Vences ve gülerek ekliyor: “Siz de bu ağaç kurbağalarının kötü olduğunu düşünüyorsunuz. ”
Madagaskar yağmur ormanlarını araştırmak kulağa ne kadar heyecan verici gelse de ada, Hint Okyanusu'ndaki Mozambik'in doğu kıyısından yaklaşık 420 kilometre açıkta yer aldığından geziler yağmur mevsiminde yapılıyor. “Ağaçların yukarılarından bir yerden tuhaf bir ses, bir ıslık geldiğini hayal edin. Vences olağan prosedürü anlatırken, “Gece oldu, o kurbağayı bulup toplamak için yağmurda ağaçlara tırmanmanız, sonra tekrar aşağıya inmeniz gerekiyor” diyor. Dahası, etrafta dolaşan sadece amfibiler değil, aynı zamanda sinir bozucu sivrisinekler ve sülükler de var.
Vences, çoğu zaman sabırla beklemeniz, çağrı tekrar duyulana kadar el fenerini tekrar tekrar kapatmanız gerektiğini söylüyor. Ve bir yaprağın üzerinde oturan bir hayvan görebilirsiniz, bir diğeri alt tarafta saklanıyor ya da stipule üzerinde oturuyor olabilir: ama çağrı hangisinden geliyor? Zoolog, “Gerçekten emin olmak için boğaz mesanesinin hareket ettiğini görmeniz gerekir” diye vurguluyor.
Büyük gözler bu sevimli ağaç kurbağalarının karakteristik özelliğidir ancak sesleri onları özel kılmaktadır. Miguel Vences yakında tekrar Madagaskar'a gidecek ve oradaki işbirliği ortaklarıyla buluşacak. “Madagasy'li meslektaşlarımız bu ağaç kurbağalarının izini sürmek konusunda mükemmel.”
Ve eğer başka türlerin tanımlanması gerekiyorsa, şimdilik isim sıkıntısı yok: “Star Trek” evreninde, Yıldız Filosu kaptanları olsun ya da olmasın, isimleri daha sonra kullanılabilecek birkaç ünlü karakter var.
Bölüm başkanı olarak Sonja Kastilan kendini “bilgiye” adamıştır ve tıp ve yaşam bilimleri konularını takip etmektedir: AIDS evrimsel biyoloji ve genetik analizden kök hücrelere ve Zika'ya kadar.