KaramelaYedi
New member
WPasifik’te, Meksika kıyılarının 2.000 kilometre açığında, deniz seviyesinin 4.000 metre altında, çok farklı nedenlerle de olsa birçok insanın kalbinin daha hızlı atmasına neden olan bir bölge yatıyor: Clarion Clipperton Bölgesi (CCZ), iki kez bir bölge. Hindistan’ın büyüklüğü. Bazıları onu, derin deniz ahtapotları ve hayalet ahtapotlar gibi büyüleyici canlıların, etobur süngerlerin ve kırılgan yıldızların zıpladığı, neredeyse el değmemiş bir doğal cennet olarak görüyor. Diğerleri onu derin denizden gelen hammaddeler için bir istif olarak görüyor.
Sözde manganez nodülleri yerde yatıyor. Kara yumruk büyüklüğündeki kayalar binlerce kilometrekarelik bir alana dağılmıştı. Nikel, kobalt ve bakır içerirler ve bu nedenle elektrikli arabalarda, rüzgar türbinlerinde ve güneş sistemlerinde piller için ham madde oluştururlar. Nodüllerin metal içeriği, karadaki birikintilerdekinin iki katıdır; bu onları özellikle popüler yapar. Şimdiye kadar yükseltilmediler, ancak bu durum yakında değişebilir – derinlerdeki yaşam için muhtemelen yıkıcı sonuçlar doğurabilir. Londra’daki Doğa Tarihi Müzesi’nden araştırmacılar, uzman dergisi Current Biology’de madenciliğin sonucunda neyin tehlikede olduğunu açıklığa kavuşturuyorlar.
Deniz ekolojisti Muriel Rabon liderliğindeki ekip, şimdiye kadar Pasifik bölgesindeki araştırma gezilerinde kaydedilen tüm türleri derledikleri bir CCZ kontrol listesi yayınladı: 5578 farklı bitki ve hayvan, mantar ve bakteri. Bunların yüzde 92’si bilim için tamamen yeni kabul ediliyor, yüzde 99’dan fazlası, aşırı yaşam koşulları nedeniyle yalnızca orada meydana geliyor. Bu nedenle, burada karides, yengeç ve diğer eklembacaklıların yanı sıra deniz kestanesi ve süngerler gibi derisi dikenlileri bulmak en yaygın olanıdır. Araştırmacılar, analizleri için yedi farklı veri tabanında 100.000’den fazla girişi değerlendirdi. 8.000 kadar bilinmeyen türün hala derinliklerde keşfedilmeden uyuduğunu tahmin ediyorlar.
Rabon, “Deniz tabanından alınan her örnekte yeni türler buluyoruz” diyor. Onlar için orada yaşayan süngerlerin çeşitliliği “ezici”. Bazıları klasik bir banyo süngerini, bazıları vazoyu, bazıları da küçük bir avizeyi andırıyordu. Ancak şu ana kadar, tüm bu türlerin çevreleriyle nasıl bağlantılı olduğu ve ortadan kaybolmaları durumunda ne olacağı tamamen belirsiz. Çünkü bu yakında gerçek olabilir.
9 Temmuz’da, Uluslararası Derin Deniz Yatağı Otoritesi’nin deniz yatağında endüstriyel madencilik için bağlayıcı düzenlemeler hazırlama taahhüdünde bulunduğu son tarih sona erecek. Buna göre, ülkeler, net kurallar olmasa bile, derin denizlerde ticari olarak ham madde madenciliği yapmak için başvuruda bulunabilirler. İlk başvuranlardan biri, Kanadalı The Metals Company (TMC) şirketi tarafından desteklenen küçük Pasifik eyaleti Nauru olabilir. Grup, 2022 sonbaharında toplayıcılarıyla ilk endüstriyel testleri gerçekleştirdi. Bir Leopard 2 tankından daha büyük olan paletli araçlar, deniz tabanıyla birlikte nodülleri emer ve onları bir gemiye pompalar; çökeltiler tekrar denize yıkanır. Bölgede şu anda 17 arama ruhsatı bulunuyor ve Almanya da bir ruhsata sahip. TMC’nin kendisi nodülleri “kayadaki pil”, “elektrikli araçlara giden en temiz yol” olarak adlandırıyor.
Hammaddeler ve derinliklerden gelen enerji hakkında daha fazla bilgi
kuraklık ve su eksikliği
Ancak araştırmalar, bu yolun o kadar da “temiz” olmadığını gösteriyor. Uzmanlar, derin deniz madenciliğinin çok büyük çevresel zarara yol açacağı konusunda uyarıyor; Kiel’deki Helmholtz Okyanus Araştırmaları Merkezi’nde biyojeokimyacı olan Matthias Haeckel de dahil. Şöyle açıklıyor: “Karada olduğundan çok daha büyük alanlar yok olur ve yenilenme çok daha uzun sürer.” Nedeni: Binlerce metre derinlikte her şey çok yavaş akar. Üst 200 metrede bol ışıklı bölgede bulunan alglerin fotosentezi ile üretilen organik maddelerin sadece yüzde biri dibe ulaşır. Bu nedenle, yeni yaşamın yeniden büyümesi birkaç yüz ila binlerce yıl alacaktır.
Haeckel, “Organizmaları öylece üreyemezsiniz” diyor. Onları derinlerden karaya çıkarmak zorunda kalacaksınız, ancak yukarı çıkarken hücreleri patlayacaktı çünkü basınç farkı çok büyüktü. 20 ila 40 yıl önce gerçekleşen madencilik girişimleriyle ilgili soruşturmalardan şunları bildiriyor: “Sanki içinden daha dün geçmişsiniz gibi görünüyor.” Öte yandan, yapay nodüllerle yapılan deneyler, madencilikten sonraki en erken on yıl olduğunu göstermiştir. ilk yeni mikrobiyal biyofilmler oluşabildi. Haeckel, “Fakat bunlar bir ekosistem olmaktan çok uzaklar” diyor. Eğer dipte hayat yoksa, bu da tüm denizi etkileyebilir. Balıklar için larvalar gibi, yukarıdaki su sütunu için besinler de gitmişti.
Londra ekolojistleri de endişeli: “İzin verilebilecek en büyük derin deniz madenciliği operasyonlarının arifesindeyiz.” Ancak o zaman, hasarın sınırlar içinde tutulabileceğini açıkça ortaya koyuyorlar.
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
“Aha! On dakikalık günlük bilgi” WELT’in bilgi podcast’idir. Her salı ve perşembe bilim alanından günlük soruları yanıtlıyoruz. Podcast’e şu adresten abone olun: spotify, Apple Podcast’leri, derin dondurucu, Amazon Müzik veya doğrudan RSS beslemesi aracılığıyla.
Sözde manganez nodülleri yerde yatıyor. Kara yumruk büyüklüğündeki kayalar binlerce kilometrekarelik bir alana dağılmıştı. Nikel, kobalt ve bakır içerirler ve bu nedenle elektrikli arabalarda, rüzgar türbinlerinde ve güneş sistemlerinde piller için ham madde oluştururlar. Nodüllerin metal içeriği, karadaki birikintilerdekinin iki katıdır; bu onları özellikle popüler yapar. Şimdiye kadar yükseltilmediler, ancak bu durum yakında değişebilir – derinlerdeki yaşam için muhtemelen yıkıcı sonuçlar doğurabilir. Londra’daki Doğa Tarihi Müzesi’nden araştırmacılar, uzman dergisi Current Biology’de madenciliğin sonucunda neyin tehlikede olduğunu açıklığa kavuşturuyorlar.
Deniz ekolojisti Muriel Rabon liderliğindeki ekip, şimdiye kadar Pasifik bölgesindeki araştırma gezilerinde kaydedilen tüm türleri derledikleri bir CCZ kontrol listesi yayınladı: 5578 farklı bitki ve hayvan, mantar ve bakteri. Bunların yüzde 92’si bilim için tamamen yeni kabul ediliyor, yüzde 99’dan fazlası, aşırı yaşam koşulları nedeniyle yalnızca orada meydana geliyor. Bu nedenle, burada karides, yengeç ve diğer eklembacaklıların yanı sıra deniz kestanesi ve süngerler gibi derisi dikenlileri bulmak en yaygın olanıdır. Araştırmacılar, analizleri için yedi farklı veri tabanında 100.000’den fazla girişi değerlendirdi. 8.000 kadar bilinmeyen türün hala derinliklerde keşfedilmeden uyuduğunu tahmin ediyorlar.
Rabon, “Deniz tabanından alınan her örnekte yeni türler buluyoruz” diyor. Onlar için orada yaşayan süngerlerin çeşitliliği “ezici”. Bazıları klasik bir banyo süngerini, bazıları vazoyu, bazıları da küçük bir avizeyi andırıyordu. Ancak şu ana kadar, tüm bu türlerin çevreleriyle nasıl bağlantılı olduğu ve ortadan kaybolmaları durumunda ne olacağı tamamen belirsiz. Çünkü bu yakında gerçek olabilir.
9 Temmuz’da, Uluslararası Derin Deniz Yatağı Otoritesi’nin deniz yatağında endüstriyel madencilik için bağlayıcı düzenlemeler hazırlama taahhüdünde bulunduğu son tarih sona erecek. Buna göre, ülkeler, net kurallar olmasa bile, derin denizlerde ticari olarak ham madde madenciliği yapmak için başvuruda bulunabilirler. İlk başvuranlardan biri, Kanadalı The Metals Company (TMC) şirketi tarafından desteklenen küçük Pasifik eyaleti Nauru olabilir. Grup, 2022 sonbaharında toplayıcılarıyla ilk endüstriyel testleri gerçekleştirdi. Bir Leopard 2 tankından daha büyük olan paletli araçlar, deniz tabanıyla birlikte nodülleri emer ve onları bir gemiye pompalar; çökeltiler tekrar denize yıkanır. Bölgede şu anda 17 arama ruhsatı bulunuyor ve Almanya da bir ruhsata sahip. TMC’nin kendisi nodülleri “kayadaki pil”, “elektrikli araçlara giden en temiz yol” olarak adlandırıyor.
Hammaddeler ve derinliklerden gelen enerji hakkında daha fazla bilgi
kuraklık ve su eksikliği
Ancak araştırmalar, bu yolun o kadar da “temiz” olmadığını gösteriyor. Uzmanlar, derin deniz madenciliğinin çok büyük çevresel zarara yol açacağı konusunda uyarıyor; Kiel’deki Helmholtz Okyanus Araştırmaları Merkezi’nde biyojeokimyacı olan Matthias Haeckel de dahil. Şöyle açıklıyor: “Karada olduğundan çok daha büyük alanlar yok olur ve yenilenme çok daha uzun sürer.” Nedeni: Binlerce metre derinlikte her şey çok yavaş akar. Üst 200 metrede bol ışıklı bölgede bulunan alglerin fotosentezi ile üretilen organik maddelerin sadece yüzde biri dibe ulaşır. Bu nedenle, yeni yaşamın yeniden büyümesi birkaç yüz ila binlerce yıl alacaktır.
Haeckel, “Organizmaları öylece üreyemezsiniz” diyor. Onları derinlerden karaya çıkarmak zorunda kalacaksınız, ancak yukarı çıkarken hücreleri patlayacaktı çünkü basınç farkı çok büyüktü. 20 ila 40 yıl önce gerçekleşen madencilik girişimleriyle ilgili soruşturmalardan şunları bildiriyor: “Sanki içinden daha dün geçmişsiniz gibi görünüyor.” Öte yandan, yapay nodüllerle yapılan deneyler, madencilikten sonraki en erken on yıl olduğunu göstermiştir. ilk yeni mikrobiyal biyofilmler oluşabildi. Haeckel, “Fakat bunlar bir ekosistem olmaktan çok uzaklar” diyor. Eğer dipte hayat yoksa, bu da tüm denizi etkileyebilir. Balıklar için larvalar gibi, yukarıdaki su sütunu için besinler de gitmişti.
Londra ekolojistleri de endişeli: “İzin verilebilecek en büyük derin deniz madenciliği operasyonlarının arifesindeyiz.” Ancak o zaman, hasarın sınırlar içinde tutulabileceğini açıkça ortaya koyuyorlar.
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
“Aha! On dakikalık günlük bilgi” WELT’in bilgi podcast’idir. Her salı ve perşembe bilim alanından günlük soruları yanıtlıyoruz. Podcast’e şu adresten abone olun: spotify, Apple Podcast’leri, derin dondurucu, Amazon Müzik veya doğrudan RSS beslemesi aracılığıyla.