KaramelaYedi
New member
Keçe Hakikatlerinin Büyüsünde Siyaset: Trump'tan çok önce ABD Kongresi gerçeklerden uzaklaştı-bu şimdi milyonlarca konuşmanın analizi ile gösteriliyor. Puan almak için politikacılar öncelikle iletişim profesyonellerinin bir hilesi kullanıyor ve özellikle duygularla oynuyorlar.
Donald Trumps Beyaz Saray'a taşındığından, ABD siyasetindeki gerçekler geri çekildi. Son olarak, Trump Güney Afrikalı cumhurbaşkanını, tüm dünyanın devam eden kameralarına karşı uyarı vermeden, eski apartheid devletteki beyaz çiftçilere karşı bir soykırım iddiasıyla-bu tür soykırımın sadece mevcut bilgi durumuna göre gerçekleşmese de sorgulandığında. Ayrıca ABD Başkanı ve Amerikan Parlamentosu'ndaki diğer birçok politikacının konuşmalarında, genellikle algılanan gerçeklerle ilgili olarak güvenli bilgiden daha fazlasıdır. Ama Trump'tan beri hepsi böyle oldu?
Hayır, “Doğa İnsan Davranışı” dergisinde Alman liderliği altında uluslararası bir çalışmanın sonucuna göre. Buna göre, ABD Kongresi'ndeki siyasi söylem yaklaşık yarım yüzyıl boyunca kanıta dayalı argümanlardan giderek daha fazla ilerlemektedir. Kişisel inançlar yavaş yavaş önem kazandı ve bilimsel gerçekler tarafından “giderek daha fazla koptu”, Graz Üniversitesi veri analizi profesörü Ko-Yetkili Jana Lasser.
Analiz için araştırmacılar ABD Kongresi'nden 1879 ve 2022 yılları arasında yaklaşık sekiz milyon konuşmayı incelediler. Sonuç: 1970'lerin ortalarına kadar, derslerdeki gerçekler ve sezgi arasındaki ilişki nispeten istikrarlı kaldı. Ancak 1976'dan bu yana, gerçeğe dayalı dil oranı sürekli olarak azaldı ve günümüzde derin bir tarihsel olarak battı.
Aynı zamanda, sezgisel, deneyim temelli terimlerin kullanımı artmıştır. Gelişme her iki tarafı da etkiler. Ancak, düşüş 2021'den beri Cumhuriyetçiler için özellikle açıktı.
Grup, ABD'de ABD'de artan siyasi kutuplaşma, düşen yasama verimliliği ve artan sosyal eşitsizlik ile değişim. Kongredeki konuşmalar sezgiler yerine gerçeklere ve gerçeklere dayanırsa, “Kongre'nin performansı ve partiler arasında daha az kutuplaşma daha az olursa”, Bristol Üniversitesi'nden ortak yazar Stephan Lewandowsky'yi vurgular.
Bu fenomen sadece ABD'yi etkilemekle kalmaz. Konstanz Üniversitesi'nden ana yazar David Garcia'yı vurgulamaktadır. Diyerek şöyle devam etti: “Gerçekler ve kurgu arasındaki sınırlar bulanıktır, bu sadece kutuplaşmayı teşvik etmekle kalmaz, aynı zamanda halkın siyasi kurumlara olan güvenini de zayıflatır.”
Beyin deneyimlerden öğrenir
Ama nasıl olur? İnsanların gerçeği sadece güvenli bilgiye değil, aynı zamanda özel ortamdan kişisel deneyimleri takip eden duygulara da dayanır. Buna anekdot kanıt denir.
Köln Üniversitesi Genel Psikoloji Başkanı Christian Unkelbach, “Bilimsel çalışmalar birçokları için anlaşılması kolay olmayan yöntemlerle çalışıyor” diye açıklıyor. “Öte yandan fıkralar kolay ve hızlı bir şekilde anlaşılması kolaydır.”
Pia Lamberty başka bir fark çağırıyor: Bilim, şeylerin sistematik olarak araştırılmasıyla karakterize edilir. Anekdotik kanıtlarla, ilke etrafında döner: bireysel dava kapalı ve genelleştirilir, Berlin ThinkTank Cemas'ın (İzleme, Analiz ve Strateji Merkezi) sosyal psikolog ve ortaklaşa açıklar. Psikolojik bozulmalar genellikle burada rol oynar. Bu, tutumların, duyguların veya tercihlerin incelemeleri etkilediği bir “kusur” biçimidir.
Anekdot kanıt deneyime dayanmaktadır. Lamberty, “Bizim için kendi deneyimlerimiz bilimsel bir çalışmadan daha biçimlendirici ve somut.”
Mainz Üniversitesi'nden Roland Imhoff başka bir yönü çağırıyor: Dekorasyonlu hikayelerin hayal edilmesi genellikle soyut çalışma sonuçlarından daha kolaydır, bu yüzden insanları daha fazla duygusallaştırabilirler, diyor sosyal psikolog: “Duygusal içerik sınırlı dikkatimize ayrıcalıklı erişimi var.”
İletişim uzmanları bunu stratejik olarak kullanır. Lamberty'ye göre, dezenformasyon yayan insanlar genellikle dikkat çekmek ve böylece menzil kazanmak için duygularla birlikte çalışırlar. Bu nedenle, gerçekleri yana doğru itmek için denilen hiperematikleşme kullanılır. Araştırmacı, “Örneğin, özellikle kızgın olan herkesin içeriğin gerçek temeli ile başa çıkma olasılığı daha düşük olacaktır.” Dedi.
Gerçek bir duygu meselesidir
Dezenformasyon da sadece Amerikan'da değil, aynı zamanda sağ -popülist AfD'nin yükselişinden bu yana da konu haline geldi. Basel Üniversitesi'nden sosyal psikolog Fanny Lalot'u açıklıyor. Buna göre, son yıllarda Avrupa'daki popülist partilerin artan başarısının Almanya'da ABD'de olduğu gibi karşılaştırılabilir bir eğilim olması “şaşırtıcı olmayacaktır.
Ancak Cemas uzmanı Lamberty, Almanya'daki durumun ABD'de olduğu kadar dramatik görünmediğini vurgulamaktadır. Bir araştırmaya göre, bu ülkedeki nüfusun yarısından fazlası araştırmacıların çalışmalarına güveniyor – ancak daha az doğru ortamda. Fakat burada da “zaman daha otoriter hale geldiğinde bilim her zaman saldırıya uğradığının” farkında olmalıdır. Burada, özellikle sağlık, suç veya iklim değişikliği gibi kutupsal konularda değişmeye devam edebilir.
Bununla birlikte, siyaset, duygusallık, korkular ve algılanan gerçekler ne olursa olsun kilo alıyor gibi görünmektedir. Örneğin Sosyal Medyada: Lamberty'ye göre, bunlar gerçeğin ilgisinin azaldığı değerlendirmede bir rol oynamaktadır, çünkü “özellikle yüksek çaplı hesap hesapları genellikle oldukça polarizasyon pozisyonları ile fark edilir”, bu da kapsam için faydalıdır. Ancak bu, toplumun tutumunu temsil etmez.
Ayrıca Lalot'un Basel Üniversitesi Melissa Jauch'tan meslektaşı, sosyal medyanın güçlü önemini vurgulamaktadır: günümüzde anekdot kanıt artık kendiliğinden veya yakın bir kişiye olanlara değil, aynı zamanda “sosyal medyaya olanlara” olanlara da dayanmaktadır. Bu tür hikayeler, insanların dünyayı anlamalarına ve kararlar almalarına yardımcı olacaktır.
Lamberty, kuru gerçeklere kıyasla duygusal bilgilerin önemli bir avantajı verir: Bilgi özellikle duygusal olarak verilirse, gerçek tartışmalar daha zor olacaktır. “Özellikle bireysel vakalar söz konusu olduğunda, gerçek sorunu karşı taraf için neredeyse ahlaksız olabilir.” İnsanlar özellikle duygusal olarak bir olayı veya sözde bir gerçeği tanımladıklarında, bunun doğru olması gerektiğini varsayar.
Mainz sosyal psikolog Imhoff bunun altını çiziyor: Bir şeyi kolayca hayal edebiliyor veya işleyebiliyorsanız, beyin tarafından “muhtemelen doğru” olarak yorumlanıyor. Bu psikolojik çalışmalarda gösterilmiştir.
Lalot'a göre, insanların inandığı şey başka bir gerçeğe bağlıdır: İnsanlar kendi görüşlerini doğruladıklarında hem anekdot hem de bilimsel kanıtlara inanma eğilimindedir. Bu aynı zamanda Köln psikoloğu Unkelbach tarafından da vurgulanmaktadır: Bilimsel çalışmalar mutlaka reddedilmez, ancak bilgileri kendi dünya görüşleriyle eşleşmediyse. “Tersine, uygun çalışmalar inanmaktan mutluluk duyar.”
Donald Trump ayrıca Güney Afrika Cumhurbaşkanı Cyril Ramaphosa ile yaptığı görüşmede gerçekler sunmak istedi. Görünüşe göre kendilerini kontrol etmenin gereksiz olduğunu düşündü. Yolun kenarında yüzlerce beyaz haç gösteren birkaç film kaydına ek olarak – öldürülen çiftçiler için sözde mezarlar – ayrıca bir yığın basılı gazete makalesi getirdi. Bunlar ayrıca beyaz çiftçilerin soykırımını da anlatmalıdır. Anlaşıldı: Film kayıtları mezar göstermedi, ancak 2020'de trajik bir şekilde öldürülen bir çift için bir anıt. Ve gazete makaleleri aslında beyaz bir soykırım bildirmedi – ancak Demokratik Kongo Cumhuriyeti'ndeki öldürülen siyah kadınlar.
Marco Rauch, DPA/LPI
Donald Trumps Beyaz Saray'a taşındığından, ABD siyasetindeki gerçekler geri çekildi. Son olarak, Trump Güney Afrikalı cumhurbaşkanını, tüm dünyanın devam eden kameralarına karşı uyarı vermeden, eski apartheid devletteki beyaz çiftçilere karşı bir soykırım iddiasıyla-bu tür soykırımın sadece mevcut bilgi durumuna göre gerçekleşmese de sorgulandığında. Ayrıca ABD Başkanı ve Amerikan Parlamentosu'ndaki diğer birçok politikacının konuşmalarında, genellikle algılanan gerçeklerle ilgili olarak güvenli bilgiden daha fazlasıdır. Ama Trump'tan beri hepsi böyle oldu?
Hayır, “Doğa İnsan Davranışı” dergisinde Alman liderliği altında uluslararası bir çalışmanın sonucuna göre. Buna göre, ABD Kongresi'ndeki siyasi söylem yaklaşık yarım yüzyıl boyunca kanıta dayalı argümanlardan giderek daha fazla ilerlemektedir. Kişisel inançlar yavaş yavaş önem kazandı ve bilimsel gerçekler tarafından “giderek daha fazla koptu”, Graz Üniversitesi veri analizi profesörü Ko-Yetkili Jana Lasser.
Analiz için araştırmacılar ABD Kongresi'nden 1879 ve 2022 yılları arasında yaklaşık sekiz milyon konuşmayı incelediler. Sonuç: 1970'lerin ortalarına kadar, derslerdeki gerçekler ve sezgi arasındaki ilişki nispeten istikrarlı kaldı. Ancak 1976'dan bu yana, gerçeğe dayalı dil oranı sürekli olarak azaldı ve günümüzde derin bir tarihsel olarak battı.
Aynı zamanda, sezgisel, deneyim temelli terimlerin kullanımı artmıştır. Gelişme her iki tarafı da etkiler. Ancak, düşüş 2021'den beri Cumhuriyetçiler için özellikle açıktı.
Grup, ABD'de ABD'de artan siyasi kutuplaşma, düşen yasama verimliliği ve artan sosyal eşitsizlik ile değişim. Kongredeki konuşmalar sezgiler yerine gerçeklere ve gerçeklere dayanırsa, “Kongre'nin performansı ve partiler arasında daha az kutuplaşma daha az olursa”, Bristol Üniversitesi'nden ortak yazar Stephan Lewandowsky'yi vurgular.
Bu fenomen sadece ABD'yi etkilemekle kalmaz. Konstanz Üniversitesi'nden ana yazar David Garcia'yı vurgulamaktadır. Diyerek şöyle devam etti: “Gerçekler ve kurgu arasındaki sınırlar bulanıktır, bu sadece kutuplaşmayı teşvik etmekle kalmaz, aynı zamanda halkın siyasi kurumlara olan güvenini de zayıflatır.”
Beyin deneyimlerden öğrenir
Ama nasıl olur? İnsanların gerçeği sadece güvenli bilgiye değil, aynı zamanda özel ortamdan kişisel deneyimleri takip eden duygulara da dayanır. Buna anekdot kanıt denir.
Köln Üniversitesi Genel Psikoloji Başkanı Christian Unkelbach, “Bilimsel çalışmalar birçokları için anlaşılması kolay olmayan yöntemlerle çalışıyor” diye açıklıyor. “Öte yandan fıkralar kolay ve hızlı bir şekilde anlaşılması kolaydır.”
Pia Lamberty başka bir fark çağırıyor: Bilim, şeylerin sistematik olarak araştırılmasıyla karakterize edilir. Anekdotik kanıtlarla, ilke etrafında döner: bireysel dava kapalı ve genelleştirilir, Berlin ThinkTank Cemas'ın (İzleme, Analiz ve Strateji Merkezi) sosyal psikolog ve ortaklaşa açıklar. Psikolojik bozulmalar genellikle burada rol oynar. Bu, tutumların, duyguların veya tercihlerin incelemeleri etkilediği bir “kusur” biçimidir.
Anekdot kanıt deneyime dayanmaktadır. Lamberty, “Bizim için kendi deneyimlerimiz bilimsel bir çalışmadan daha biçimlendirici ve somut.”
Mainz Üniversitesi'nden Roland Imhoff başka bir yönü çağırıyor: Dekorasyonlu hikayelerin hayal edilmesi genellikle soyut çalışma sonuçlarından daha kolaydır, bu yüzden insanları daha fazla duygusallaştırabilirler, diyor sosyal psikolog: “Duygusal içerik sınırlı dikkatimize ayrıcalıklı erişimi var.”
İletişim uzmanları bunu stratejik olarak kullanır. Lamberty'ye göre, dezenformasyon yayan insanlar genellikle dikkat çekmek ve böylece menzil kazanmak için duygularla birlikte çalışırlar. Bu nedenle, gerçekleri yana doğru itmek için denilen hiperematikleşme kullanılır. Araştırmacı, “Örneğin, özellikle kızgın olan herkesin içeriğin gerçek temeli ile başa çıkma olasılığı daha düşük olacaktır.” Dedi.
Gerçek bir duygu meselesidir
Dezenformasyon da sadece Amerikan'da değil, aynı zamanda sağ -popülist AfD'nin yükselişinden bu yana da konu haline geldi. Basel Üniversitesi'nden sosyal psikolog Fanny Lalot'u açıklıyor. Buna göre, son yıllarda Avrupa'daki popülist partilerin artan başarısının Almanya'da ABD'de olduğu gibi karşılaştırılabilir bir eğilim olması “şaşırtıcı olmayacaktır.
Ancak Cemas uzmanı Lamberty, Almanya'daki durumun ABD'de olduğu kadar dramatik görünmediğini vurgulamaktadır. Bir araştırmaya göre, bu ülkedeki nüfusun yarısından fazlası araştırmacıların çalışmalarına güveniyor – ancak daha az doğru ortamda. Fakat burada da “zaman daha otoriter hale geldiğinde bilim her zaman saldırıya uğradığının” farkında olmalıdır. Burada, özellikle sağlık, suç veya iklim değişikliği gibi kutupsal konularda değişmeye devam edebilir.
Bununla birlikte, siyaset, duygusallık, korkular ve algılanan gerçekler ne olursa olsun kilo alıyor gibi görünmektedir. Örneğin Sosyal Medyada: Lamberty'ye göre, bunlar gerçeğin ilgisinin azaldığı değerlendirmede bir rol oynamaktadır, çünkü “özellikle yüksek çaplı hesap hesapları genellikle oldukça polarizasyon pozisyonları ile fark edilir”, bu da kapsam için faydalıdır. Ancak bu, toplumun tutumunu temsil etmez.
Ayrıca Lalot'un Basel Üniversitesi Melissa Jauch'tan meslektaşı, sosyal medyanın güçlü önemini vurgulamaktadır: günümüzde anekdot kanıt artık kendiliğinden veya yakın bir kişiye olanlara değil, aynı zamanda “sosyal medyaya olanlara” olanlara da dayanmaktadır. Bu tür hikayeler, insanların dünyayı anlamalarına ve kararlar almalarına yardımcı olacaktır.
Lamberty, kuru gerçeklere kıyasla duygusal bilgilerin önemli bir avantajı verir: Bilgi özellikle duygusal olarak verilirse, gerçek tartışmalar daha zor olacaktır. “Özellikle bireysel vakalar söz konusu olduğunda, gerçek sorunu karşı taraf için neredeyse ahlaksız olabilir.” İnsanlar özellikle duygusal olarak bir olayı veya sözde bir gerçeği tanımladıklarında, bunun doğru olması gerektiğini varsayar.
Mainz sosyal psikolog Imhoff bunun altını çiziyor: Bir şeyi kolayca hayal edebiliyor veya işleyebiliyorsanız, beyin tarafından “muhtemelen doğru” olarak yorumlanıyor. Bu psikolojik çalışmalarda gösterilmiştir.
Lalot'a göre, insanların inandığı şey başka bir gerçeğe bağlıdır: İnsanlar kendi görüşlerini doğruladıklarında hem anekdot hem de bilimsel kanıtlara inanma eğilimindedir. Bu aynı zamanda Köln psikoloğu Unkelbach tarafından da vurgulanmaktadır: Bilimsel çalışmalar mutlaka reddedilmez, ancak bilgileri kendi dünya görüşleriyle eşleşmediyse. “Tersine, uygun çalışmalar inanmaktan mutluluk duyar.”
Donald Trump ayrıca Güney Afrika Cumhurbaşkanı Cyril Ramaphosa ile yaptığı görüşmede gerçekler sunmak istedi. Görünüşe göre kendilerini kontrol etmenin gereksiz olduğunu düşündü. Yolun kenarında yüzlerce beyaz haç gösteren birkaç film kaydına ek olarak – öldürülen çiftçiler için sözde mezarlar – ayrıca bir yığın basılı gazete makalesi getirdi. Bunlar ayrıca beyaz çiftçilerin soykırımını da anlatmalıdır. Anlaşıldı: Film kayıtları mezar göstermedi, ancak 2020'de trajik bir şekilde öldürülen bir çift için bir anıt. Ve gazete makaleleri aslında beyaz bir soykırım bildirmedi – ancak Demokratik Kongo Cumhuriyeti'ndeki öldürülen siyah kadınlar.
Marco Rauch, DPA/LPI